Μηδική σε σκόνη

Η μηδική χρησιμοποιείται ως διουρητικό και για την αύξηση της πήξης του αίματος και για την ανακούφιση της φλεγμονής του προστάτη. Χρησιμοποιείται επίσης για οξεία ή χρόνια κυστίτιδα και για τη θεραπεία πεπτικών διαταραχών, συμπεριλαμβανομένης της δυσκοιλιότητας και της αρθρίτιδας. Οι σπόροι της μηδικής γίνονται κατάπλασμα και εφαρμόζονται τοπικά για τη θεραπεία βρασμού και τσιμπήματος εντόμων. Η μηδική χρησιμοποιείται κυρίως ως θρεπτικό τονωτικό και αλκαλικό βότανο. Χρησιμοποιείται για να τονώσει τη φυσιολογική ζωτικότητα και δύναμη, να τονώσει την όρεξη και να βοηθήσει στην αύξηση βάρους. Η μηδική είναι μια εξαιρετική πηγή βήτα-καροτίνης, καλίου, ασβεστίου και σιδήρου.
Η μηδική είναι πλούσια σε χλωροφύλλη, τετραπλάσια περιεκτικότητα σε σχέση με τα συνηθισμένα λαχανικά. Μια κουταλιά σκόνης χλωροφύλλης ισούται με ένα κιλό φυτικής διατροφής, οπότε μπορείτε να φανταστείτε ότι είναι φυσικά και καθαρά πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και θα βοηθήσει πολύ στη βελτίωση της υγείας του ανθρώπινου σώματος. Κρατά μακριά τις ρυτίδες και βοηθά στην καταπολέμηση της γήρανσης. Επιπλέον, η χλωροφύλλη της μηδικής είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά, τα οποία έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά στην απομάκρυνση των ελεύθερων ριζών.
Η μηδική είναι θρεπτική, εύγευστη και εύπεπτη και είναι γνωστή ως ο «βασιλιάς των ζωοτροφών». Το φρέσκο ​​χόρτο από την πρώτη ανθοφορία έως το στάδιο της ανθοφορίας περιέχει περίπου 76% νερό, 4,5-5,9% ακατέργαστη πρωτεΐνη, 0,8% ακατέργαστο λίπος, 6,8-7,8% ακατέργαστες ίνες, 9,3-9,6% έκπλυση χωρίς άζωτο, 2,2-2,3% τέφρα και περιέχει μια ποικιλία αμινοξέων. Η γη της μηδικής μπορεί να βοσκηθεί απευθείας, αλλά τα πράσινα στελέχη και τα φύλλα περιέχουν σαπωνίνη, για να αποτρέψουν τα ζώα από το να τρώνε πολύ διογκωμένη ασθένεια. Μπορεί επίσης να γίνει ενσίρωμα ή σανό. Η πρώτη σοδειά φρέσκου χόρτου κουρεύεται όταν περίπου το 10% των μίσχων ανοίγουν τα πρώτα τους άνθη από τη στιγμή που εμφανίζονται οι οφθαλμοί μέχρι το πρώτο στάδιο ανθοφορίας, το οποίο είναι πιο τρυφερό και έχει υψηλότερη θρεπτική αξία. Η απόδοση είναι χαμηλή όταν κουρεύεται πολύ νωρίς και η λιγνίωση του στελέχους αυξάνεται όταν κουρεύεται αργά και είναι εύκολο να χαθούν τα φύλλα.